दोन चारोळ्या -

काट्यांचे पसरून अंथरुण
झोपायाची सवय जाहली -
पसरली कुणी अंथरुणावर
फुले नेमकी टोचु लागली . .
.


कौतुक करायला कशी 
जीभ आमची कुरकुरते -
निंदा चघळायला मात्र 
चारचौघात चुरचुरते ..
.

कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा