गर्वाचे घर खाली


मी स्वत:च्या नावामागे,
 कवी/लेखक अशी "पदवी ",
इतरांनी लावण्याऐवजी,
 स्वत:हूनच लावली आणि .....

अर्ध्या हळकुंडाने पिवळा होऊन -

माझी मीच पाठ थोपटून घेतली !

बालपणापासून... 
म्हातारपणापर्यंत... 
साहित्यातले "सर्व प्रकार" लिहून झाले.

आता लिहिण्यासारखे आपल्या हातून काहीही उरले नाही.
असा विचार करत... 

मी निवांत वाचण्यासाठी 

दासबोध आणि ज्ञानेश्वरीसारखे ग्रंथ हातात घेतले.

डोळे उघडे ठेवले आणि
... खरोखरच डोळे उघडले !

आपण काहीच लिहिले नसल्याचा
मला प्रथमच साक्षात्कार झाला !

नव्हे खात्रीच झाली...

 त्यांच्यापुढे साहित्यातला....
मी......... एक -

 "कोरा चांगदेव" !
.

कोणत्याही टिप्पण्‍या नाहीत:

टिप्पणी पोस्ट करा